Lege aitzindaria Euskadiko nekazaritza-sektorean emakumeen eta gizonen arteko tratu- eta aukera-berdintasuna lortzeko.
HAZI-ren euskal nekazaritza-sektoreari buruzko azterlan batek ohartarazi egiten zuen ustiategietan lan egiten duten emakume askoren lana ez zen ezaguna.
Horregatik, Emakume Nekazarien Estatutuaren Legeak xede argi bat du: hain zuzen, aintzatestea nekazaritza sektorearen parte diren emakume guztien lana, orain arte ezkutuan egon dena.
Landa-eremuko hamar emakumeetako hiruk familia-ustiategietan egiten dute lan baina lan hori ez da islatzen ustiategiaren titulartasunean. Izan ere, emakumeek egiten duten lan produktiboa ustiapenerako familia-laguntza gisa hartzen da, ez haren zati gisa.
Ezinbestean sustatu behar da nekazaritza-sektorean lan egiten duten emakumeak Gizarte Segurantzan afiliatzea, euren lanaren ondorioz legozkiekeen eskubideak balia ditzaten, hala nola langabezia-pentsioa, erretiroa, etab.
Sektorea berdintasunezkoa izateko, erabaki-organoek ere berdintasunezkoak izan behar dute nahitaez. Horretarako, ezinbestekoa da lortzea nekazaritza-ustiategietan eta -elkarteetan emakumeak egon daitezen.
Lanak banatzeko eredu tradizionala dela-eta, emakumeek etxeko lanean eta zaintza-zereginetan ematen duten denbora gizonek ematen dutena halako bi baino gehiago izan ohi da. Horregatik, emakumeentzat zailagoa da lan-merkatuan sartzea; gainera, gizonek baino askoz ere denbora gutxiago izaten dute aisialdirako.
Nekazarien lan-arriskuen prebentzioak gizonen osasuna kaltetu dezaketen alderdietan jarri izan du arreta beti; hala, alderdi horien efektuak orokortu eta nola emakumeentzat balioduntzat jo izan ditu, emakumeen osasunari buruzko faktore bereizgarriak ikertu gabe.
Nekazaritza-esparruan gertatzen diren sexu-jazarpeneko eta jazarpen sexistako kasuek ezaugarri bereziak izan ohi dituzte eta, horregatik, berariazko tratamendu bat behar dute.
Emakume Nekazarien Estatutua aitzindaria da Eusko Jaurlaritzak bultzatutako legeen artean, Euskadiko nekazal sektoreko gizon eta emakumeen tratu- eta aukera-berdintasuna lortzeko neurriak biltzen dituena, baita genero ikuspegia sektorearen eremu guztietara txertatzeko ere, gizon eta emakumeen baldintzak eta beharrak ezberdinak izaki.
Estatutuak hauek lortzeko neurri ugari proposatzen ditu:
2019tik elkarteak, nekazaritza-esparruan diharduten elkarte edo erakundeek –lan-arlokoak, enpresaria-alorrekoak, sindikatuek edo bestelakoek–, laguntza edo dirulaguntza publikoak jaso nahi badituzte, zuzendaritza-organoetan gutxienez emakume bat izateko obligazioa dute. Kopuru hori handitu egin beharko da, 2021etik aurrera emakumeak organo horietan gutxienez %40ko presentzia izan arte.
Milaka emakumek egiten dute lan euskal nekazaritza-sektorean. Bakoitzak bere inguruabarrekin, baina zailtasun ugari amankomunean dutelarik.
Zure kontsultak posta elektroniko honen bidez ere bidal ditzakezu: